байталуватий
Байталуватий, -а, -е
1) Неловкій, неуклюжій. Вх. Зн. 1.
2) Неработающій, лѣнивый. Черк. у.
Словник української мови ГрінченкаБайталуватий, -а, -е
1) Неловкій, неуклюжій. Вх. Зн. 1.
2) Неработающій, лѣнивый. Черк. у.
Словник української мови Грінченка