банта
Банта, -ти
ж.
1) Поперечное бревно между стропилами, перекладина. Kolb. I. 55. Кури сплять на бантах. Подольск. г. О животныхъ: піти на банти — издохнуть. кінь пійшов на банта, т. е. содранная съ коня шкура повѣшена на бантах. Ном. № 14023.
2) мн. банти = вергуни. Сим. 192.
Словник української мови Грінченка