диковина
Диковина, -ни
ж.
1) Дикое мѣсто, необрабатываемое. На збої жито краще, ніж на диковині. Н. Вол. у.
2) диковина = дивовижа. Яка диковина, що собака некована. Ном. № 5541.
Словник української мови ГрінченкаДиковина, -ни
ж.
1) Дикое мѣсто, необрабатываемое. На збої жито краще, ніж на диковині. Н. Вол. у.
2) диковина = дивовижа. Яка диковина, що собака некована. Ном. № 5541.
Словник української мови Грінченка