косарка
Косарка, -ки
ж.
1) Сѣнокосильная машина. Екатер. у. (Залюбовск.).
2) мн. = косарик 2. Вх. Пч. І. 10.
Словник української мови ГрінченкаКосарка, -ки
ж.
1) Сѣнокосильная машина. Екатер. у. (Залюбовск.).
2) мн. = косарик 2. Вх. Пч. І. 10.
Словник української мови Грінченка