наронити
Нарони́ти, -ню́, -ниш
гл. Уронить много. Та летіла зозулечка через сад, наронила пір'вчка повен сад. Kolb. І. 292.
Словник української мови ГрінченкаНарони́ти, -ню́, -ниш
гл. Уронить много. Та летіла зозулечка через сад, наронила пір'вчка повен сад. Kolb. І. 292.
Словник української мови Грінченка