Словник української мови Грінченка

ростикати

Ростика́ти, -ка́ю, -єш

сов. в. рости́кати, -каю, -єш, гл. Растыкать, растыкать, наткнувши, разставить. Ноги й руки ростикали по шляхах. Стор. МПр. 99.

Словник української мови Грінченка