тачати
Тача́ти, -ча́ю, -єш
гл. Катать (бѣлье). Шух. І. 154. АД. І. 7. На Дунаю прана, на шнурах вішана, на маглі тачана. Гол. IV. 164.
Словник української мови ГрінченкаТача́ти, -ча́ю, -єш
гл. Катать (бѣлье). Шух. І. 154. АД. І. 7. На Дунаю прана, на шнурах вішана, на маглі тачана. Гол. IV. 164.
Словник української мови Грінченка