обтертися
обте́ртися
[обтертиес'а]
об'ітрус'а, оуб'ітреис':а / об'ітрес':а, оуб'ітреиц':а /об'ітрец':а, оуб'ітреимос'а/об'ітреимос'а, оуб'ітреитеис'а /об'ітреитес'а, оуб'ітруц':а/об'ітруц':а; нак. об'ітрис'а, об'ітр'іц':а
Орфоепічний словник української мови