асигнований
асигно́ваний
-а, -е.
Дієприкм. пас. мин. ч. до асигнувати.
|| асигновано, безос. присудк. сл.
Великий тлумачний словник сучасної української мовиасигно́ваний
-а, -е.
Дієприкм. пас. мин. ч. до асигнувати.
|| асигновано, безос. присудк. сл.
Великий тлумачний словник сучасної української мови