beacon

1. n

1) маяк; сигнальний вогонь

2) радіомаяк

3) запитувач (системи з активною відповіддю)

2. v

освітлювати сигнальними вогнями

- aerodrome beacon

- aerodrome hazard beacon

- aeronautical beacon

- airborne beacon

- aircraft emergency locator beacon

- airport beacon

- airport rotating beacon

- airway beacon

- anticollision flash beacon

- approach light beacon

- blind approach beacon

- crash-locator beacon

- directive radio beacon

- emergency radio beacon

- fan marker beacon

- glide-path beacon

- glide-slope beacon

- ground-based beacon

- hazard beacon

- homing beacon

- identification beacon

- landing beacon

- marker beacon

- navigation beacon

- non-directional radio beacon

- nondirectional radio beacon

- omnidirectional radio beacon

- on-course beacon

- parachute beacon

- portable beacon

- pulsed laser beacon

- radar approach beacon

- radar beacon

- radar homing beacon

- radio beacon

- radio-range beacon

- responder beacon

- runway boundary beacon

- search and rescue radio beacon

- space tracking laser beacon

- target identification beacon

- wireless beacon

- Z marker beacon

Джерело: Англійсько-український словник авіаційних термінів на Slovnyk.me