beacon
1. n
1) маяк; сигнальний вогонь
2) радіомаяк
3) запитувач (системи з активною відповіддю)
2. v
освітлювати сигнальними вогнями
•
- aerodrome beacon
- aerodrome hazard beacon
- aeronautical beacon
- airborne beacon
- aircraft emergency locator beacon
- airport beacon
- airport rotating beacon
- airway beacon
- anticollision flash beacon
- approach light beacon
- blind approach beacon
- crash-locator beacon
- directive radio beacon
- emergency radio beacon
- fan marker beacon
- glide-path beacon
- glide-slope beacon
- ground-based beacon
- hazard beacon
- homing beacon
- identification beacon
- landing beacon
- marker beacon
- navigation beacon
- non-directional radio beacon
- nondirectional radio beacon
- omnidirectional radio beacon
- on-course beacon
- parachute beacon
- portable beacon
- pulsed laser beacon
- radar approach beacon
- radar beacon
- radar homing beacon
- radio beacon
- radio-range beacon
- responder beacon
- runway boundary beacon
- search and rescue radio beacon
- space tracking laser beacon
- target identification beacon
- wireless beacon
- Z marker beacon
Джерело:
Англійсько-український словник авіаційних термінів
на Slovnyk.me