блаватас

Блаватас, -су

м. = блават 1. В блаватасах да саєтах будемо ходити. К. Дз. 122. Ой де ж твої, Нечаєнку, сукні блаватаси? АД. II. 79.

Джерело: Словник української мови Грінченка на Slovnyk.me

Значення в інших словниках

  1. блаватас — Блава́тас, блават: — волошка [13] Словник з творів Івана Франка