блаватас
Блаватас, -су
м. = блават 1. В блаватасах да саєтах будемо ходити. К. Дз. 122. Ой де ж твої, Нечаєнку, сукні блаватаси? АД. II. 79.
Джерело:
Словник української мови Грінченка
на Slovnyk.me
Значення в інших словниках
- блаватас — Блава́тас, блават: — волошка [13] Словник з творів Івана Франка