видоптати

Ви́доптати, -пчу, -чеш

гл. = витоптати. Що то мі за дорога од столу до порога? Родина видоптала, — Мариню дарувала. О. 1862. IV. 23.

Джерело: Словник української мови Грінченка на Slovnyk.me