лелекати
Леле́кати, -чу, -чеш
гл. Вопить, стонать. Лелечу-лелечу, — поки то встану. Вона нездужає — всю ніч лелече. Борз. у.
Джерело:
Словник української мови Грінченка
на Slovnyk.me
Леле́кати, -чу, -чеш
гл. Вопить, стонать. Лелечу-лелечу, — поки то встану. Вона нездужає — всю ніч лелече. Борз. у.