пришта
При́шта, -ти
ж. = причта. Драг. 237. Була й нам пришта. Грин. І. 89.
Джерело:
Словник української мови Грінченка
на Slovnyk.me
Значення в інших словниках
- пришта — див. пригода Словник синонімів Вусика