пуринати

Пурина́ти, -на́ю, -єш

сов. в. пурну́ти, -ну́, -не́ш, гл. Нырять, нырнуть. Пусти ж мене, мати, на річку купатись, буду плавать, пуринати, доленьки шукати. Мет. 276. Діточки ( = утята) пурнуть. Мет. 157. см. пірнати.

Джерело: Словник української мови Грінченка на Slovnyk.me