пуринати
Пурина́ти, -на́ю, -єш
сов. в. пурну́ти, -ну́, -не́ш, гл. Нырять, нырнуть. Пусти ж мене, мати, на річку купатись, буду плавать, пуринати, доленьки шукати. Мет. 276. Діточки ( = утята) пурнуть. Мет. 157. см. пірнати.
Джерело:
Словник української мови Грінченка
на Slovnyk.me