тарабанчик
Тарабанчик, -ка
м.
1) ум. отъ тарабан.
2) Барабанщикъ. В чистім полю тарабанчик б'є. Гол. І. 136.
Джерело:
Словник української мови Грінченка
на Slovnyk.me
Тарабанчик, -ка
м.
1) ум. отъ тарабан.
2) Барабанщикъ. В чистім полю тарабанчик б'є. Гол. І. 136.