тарапатка

Тарапата, -ти

ж.

1) Родъ игры въ мячъ. О. 1861. XI. Св. 36.

2) Хлопоты, безпокойство. Не старіють літа, тільки тарапата. Ном. № 7218. ум. тарапатка, тарапаточка.

Джерело: Словник української мови Грінченка на Slovnyk.me