тарільчик
Таріль, -реля
м. Блюдо; тарелка. Шух. І. 308, 251. Таріль точений. Гол. IV. 6. ум. тарілець, тарільчик. АД. 1. 34.
Джерело:
Словник української мови Грінченка
на Slovnyk.me
Таріль, -реля
м. Блюдо; тарелка. Шух. І. 308, 251. Таріль точений. Гол. IV. 6. ум. тарілець, тарільчик. АД. 1. 34.