карасячий
КАРА́СЯЧИЙ, а, е. Прикм. до кара́сь.
Батько, було, витре вуса, підморгне Тадикові. — Ану, сину, похрумай карасячого хвоста, щоб за тобою багаті наречені бігали (Тют., Вир, 1964, 421);
Карасяча ікра.
Джерело:
Словник української мови (СУМ-11)
на Slovnyk.me