сорочинка
СОРОЧИ́НКА, и, ж. Зменш.-пестл. до сорочи́на 1.
Личко [у Оленки] бліде, сорочинка обстрьопана… плаче бідна (Тесл., З книги життя, 1949, 29).
Джерело:
Словник української мови (СУМ-11)
на Slovnyk.me
Значення в інших словниках
- Сорочинка — Соро́чинка іменник жіночого роду населений пункт в Україні Орфографічний словник української мови
- сорочинка — -и, ж. Зменш.-пестл. до сорочина 1). Великий тлумачний словник сучасної мови
- сорочинка — СОРОЧИ́НКА, и, ж. Зменш. до сорочи́на 1. Личко [у Оленки] бліде, сорочинка обстрьопана... плаче бідна (А. Тесленко); Дитя в сліпучо-білій сорочині. Словник української мови у 20 томах