сорочинка

СОРОЧИ́НКА, и, ж. Зменш.-пестл. до сорочи́на 1.

Личко [у Оленки] бліде, сорочинка обстрьопана… плаче бідна (Тесл., З книги життя, 1949, 29).

Джерело: Словник української мови (СУМ-11) на Slovnyk.me

Значення в інших словниках

  1. Сорочинка — Соро́чинка іменник жіночого роду населений пункт в Україні Орфографічний словник української мови
  2. сорочинка — -и, ж. Зменш.-пестл. до сорочина 1). Великий тлумачний словник сучасної мови
  3. сорочинка — СОРОЧИ́НКА, и, ж. Зменш. до сорочи́на 1. Личко [у Оленки] бліде, сорочинка обстрьопана... плаче бідна (А. Тесленко); Дитя в сліпучо-білій сорочині. Словник української мови у 20 томах