навмання
навмання́
нар.
наудачу, наугад; разг. наудалую, на авось, наобум
іти навмання — идти наудачу [наугад, без цели, разг. куда глаза глядят]
Джерело:
Українсько-російський словник
на Slovnyk.me
навмання́
нар.
наудачу, наугад; разг. наудалую, на авось, наобум
іти навмання — идти наудачу [наугад, без цели, разг. куда глаза глядят]