гарчати
Гарчати, -чу, -чиш
гл.
1) Ворчать. Собака гарчить. Рудч. Ск. І. 18. Чия б гарчала, а твоя б мовчала. Ном. № 3481.
2) = гарикати.
Словник української мови ГрінченкаГарчати, -чу, -чиш
гл.
1) Ворчать. Собака гарчить. Рудч. Ск. І. 18. Чия б гарчала, а твоя б мовчала. Ном. № 3481.
2) = гарикати.
Словник української мови Грінченка