груша
Груша, -ші
ж.
1) Груша (дерево и плодъ). Чорте, на груш, тільки мене не воруш. Ном. № 383. Під грушею ляше та й спить. Руд. Ск. І. 175. наказав на вербі груш. Пустяковъ, небылицъ наговорилъ. ум. грушка, грушечка.
Словник української мови Грінченка