Словник української мови Грінченка

діравий

Діравий, -а, -е

Дырявый. Дірава верета все поле закрила. Ном. стр. 300, № 371. Діравого горшка не наллєш. Ном. № 4756.

Словник української мови Грінченка

Значення в інших словниках

  1. діравий — див. дірявий  Словник синонімів Вусика