Словник української мови Грінченка

журав

Журав, -ва

м.

1) = журавель 1. Журав грає, журав грає, журавочка скаче. Чуб. V. 52.

2) = журавель 2. Вх. Лем. 414. ум. журавчик.

Словник української мови Грінченка

Значення в інших словниках

  1. журав — -а, ч., рідко. Те саме, що журавель 1).  Великий тлумачний словник сучасної мови
  2. журав — ЖУРА́В, а, ч., рідко. Те саме, що жураве́ль 1. Журав грає, журав грає, Журавочка скаче (Чуб., V, 1874, 52).  Словник української мови в 11 томах