поринути
Пори́нути, -ну, -неш
гл. Хлынуть. Спершу я сміявсь, а потім поринули сльози. К. Досв. 86.
---------------
Порину́ти, -ну́, -не́ш
гл. = пірнути. Та й замовкла русалочка, в Дніпро поринула. Шевч. 359.
Словник української мови ГрінченкаПори́нути, -ну, -неш
гл. Хлынуть. Спершу я сміявсь, а потім поринули сльози. К. Досв. 86.
---------------
Порину́ти, -ну́, -не́ш
гл. = пірнути. Та й замовкла русалочка, в Дніпро поринула. Шевч. 359.
Словник української мови Грінченка