прирубати
Прируба́ти, -ба́ю, -єш
гл.
1) см. прирубувати.
2) = присікати 2. Изъ заговора: Шепчу і виливаю, і присікаю, і прирубаю... Мил. М. 48.
Словник української мови ГрінченкаПрируба́ти, -ба́ю, -єш
гл.
1) см. прирубувати.
2) = присікати 2. Изъ заговора: Шепчу і виливаю, і присікаю, і прирубаю... Мил. М. 48.
Словник української мови Грінченка