риштувати
Риштува́ти, -ту́ю, -єш
гл.
1) Устраивать лѣса.
2) Снаряжать. Гармати да ковані вози в поход риштує. К. ЦН. 242. А ну лишень риштуй воза, бо завтра треба вже по снопи їхати. Канев. у. Заходиться риштувать вози в далекую дорогу. Шевч. 663. см. рихтувати.
Словник української мови Грінченка