таран
Таран, -на
м.
1) Долоня на маслобойнѣ. Сумск. у. Шух. І. 163. см. олійниця. пішов тарани ганять. Началъ стучать. Ном. № 3141.
2) Пестъ въ сукновальнѣ. Мик. 481.
3) = тараня.
4) Оспина, слѣдъ оспы. Хоч тарани на виду, але маслак до ладу. Ном. № 7317.
5) Родъ дѣтской игры. КС. 1887. VI. 479. Ив. 66.
Словник української мови Грінченка