чепурушечка
Чепуруха, -хи
ж.
1) Опрятная женщина; франтиха, щеголиха. Н. Вол. у. Латин дочку мав чепуруху, проворну, гарну і моргуху. Котл. Ен. IV. 15. см. чепурка.
2) Большая рюмка. Здрігнувсь, мов випив чепуруху. Котл. Ен. V. 72. ум. чепурушка, чепурушечка. Гарна баба, люба баба, чепурушка! Г. Барв. 498.
Словник української мови Грінченка