неогороджений
НЕОГОРО́ДЖЕНИЙ, а, е, рідко.
Те саме, що необгоро́джений.
Вона [хатина] стояла край села, неогороджена, без тину (В. Сосюра).
Словник української мови (СУМ-20)НЕОГОРО́ДЖЕНИЙ, а, е, рідко.
Те саме, що необгоро́джений.
Вона [хатина] стояла край села, неогороджена, без тину (В. Сосюра).
Словник української мови (СУМ-20)