наволочка
НА́ВОЛОЧКА, и, ж. Чохол з тканини, який надівають на подушку.
Простирадла на постелях, наволочки не міняються по шість неділь (Н.-Лев., II, 1956, 394);
Ольга Петрівна сама постелила свіжі простирадла, наділа на подушки чисті наволочки (М. Ол., Леся, 1960, 185).
Словник української мови (СУМ-11)