пархи
ПА́РХИ, ів, мн. (одн. парх, а, ч.), розм. Те саме, що па́рші.
Земля була гола, у лишаях, наче старець у пархах (Коцюб., II, 1955, 365).
Словник української мови (СУМ-11)ПА́РХИ, ів, мн. (одн. парх, а, ч.), розм. Те саме, що па́рші.
Земля була гола, у лишаях, наче старець у пархах (Коцюб., II, 1955, 365).
Словник української мови (СУМ-11)