призра
ПРИ́ЗРА, и, ж., рідко. Те саме, що підо́зра.
Позаторік ісправник мав призру на одного студента, що загостив був на літо до Звенигородки, та й зробив йому трусеницю [трус] (Крим., Вибр., 1965, 350).
Словник української мови (СУМ-11)ПРИ́ЗРА, и, ж., рідко. Те саме, що підо́зра.
Позаторік ісправник мав призру на одного студента, що загостив був на літо до Звенигородки, та й зробив йому трусеницю [трус] (Крим., Вибр., 1965, 350).
Словник української мови (СУМ-11)