роторний
РО́ТОРНИЙ, а, е, спец. Прикм. до ро́тор.
За короткий строк бориславці оволоділи турбінним і роторним способами буріння (Наука.., 8, 1956, 12);
Зелену масу скошують і подрібнюють на полі роторними косарками або силосними комбайнами (Хлібороб Укр., 4, 1965, 16).
Словник української мови (СУМ-11)