сливень
СЛИВЕ́НЬ, присл., розм. Те саме, що ма́йже.
— Ходжу по тих покоях, неначе по надвір’ю. Де ж пак, од кутка до кутка сливень цілі гони! (Н.-Лев., І, 1956, 162).
Словник української мови (СУМ-11)СЛИВЕ́НЬ, присл., розм. Те саме, що ма́йже.
— Ходжу по тих покоях, неначе по надвір’ю. Де ж пак, од кутка до кутка сливень цілі гони! (Н.-Лев., І, 1956, 162).
Словник української мови (СУМ-11)