стріскати
СТРІ́СКАТИ, аю, аєш, перех. і неперех., вульг. Док. до трі́скати 5.
— Пирога спекли, медом помазали, нам показали, а самі стріскали (Збірник про Кроп., 1955, 228);
— А сало де? Уже стріскала, стара гаргаро? (Тют., Вир, 1964, 242).
Словник української мови (СУМ-11)