зарубаний
зару́баний
-а, -е.
Дієприкм. пас. мин. ч. до зарубати 1-3).
|| зарубано, безос. присудк. сл.
Великий тлумачний словник сучасної української мовизару́баний
-а, -е.
Дієприкм. пас. мин. ч. до зарубати 1-3).
|| зарубано, безос. присудк. сл.
Великий тлумачний словник сучасної української мови