караульний
карау́льний
I -а, -е, розм.
Прикм. до караул 1); вартовий (у 1 знач.).
II -ого, ч.
Вартовий.
Великий тлумачний словник сучасної української мовикарау́льний
I -а, -е, розм.
Прикм. до караул 1); вартовий (у 1 знач.).
II -ого, ч.
Вартовий.
Великий тлумачний словник сучасної української мови