прапір

Пра́пор і пра́пір, -пора; -пори́, -рі́в

Джерело: Правописний словник Г. Голоскевича, 1929 р. на Slovnyk.me

Значення в інших словниках

  1. прапір — Прапір, -пору и -ра м. Знамя. К. Дз. 106. На могилі прапір устромили, славу козацьку учинили. Дума. ум. прапірок, прапорець. Словник української мови Грінченка