банюр Банюр, -ра м. 1) = банюра = баюра 1. Вх. Лем. 390. 2) Глубоко размытое мѣсто въ рѣчномъ берегу. Вх. Уг. 238. Джерело: Словник української мови Грінченка на Slovnyk.me банькач банюра