гавчання
ГАВЧА́ННЯ, я, с., розм.
Дія за знач. гавча́ти і звуки, утворювані цією дією.
На гавчання пса вибігла Гафiйка (Р. Андріяшик).
Джерело:
Словник української мови (СУМ-20)
на Slovnyk.me
ГАВЧА́ННЯ, я, с., розм.
Дія за знач. гавча́ти і звуки, утворювані цією дією.
На гавчання пса вибігла Гафiйка (Р. Андріяшик).