гавчання

ГАВЧА́ННЯ, я, с., розм.

Дія за знач. гавча́ти і звуки, утворювані цією дією.

На гавчання пса вибігла Гафiйка (Р. Андріяшик).

Джерело: Словник української мови (СУМ-20) на Slovnyk.me