зозулина
ЗОЗУЛИ́НА, и, ж., нар.-поет., рідко.
Те саме, що зозу́ля 1.
Закувала зозулина на даху, моя мати твою матір не хоче за сваху (з коломийки);
Три дороги, три тривоги, три стежини Накувала опівночі зозулина, Накувала сива, накувала На чарівне диво-свято, на Купала... (О. Бердник).
Джерело:
Словник української мови (СУМ-20)
на Slovnyk.me