зозулина

ЗОЗУЛИ́НА, и, ж., нар.-поет., рідко.

Те саме, що зозу́ля 1.

Закувала зозулина на даху, моя мати твою матір не хоче за сваху (з коломийки);

Три дороги, три тривоги, три стежини Накувала опівночі зозулина, Накувала сива, накувала На чарівне диво-свято, на Купала... (О. Бердник).

Джерело: Словник української мови (СУМ-20) на Slovnyk.me