дилина
дили́на
-и, ж., зах.
Груба дошка; брус, балка.
Джерело:
Великий тлумачний словник сучасної української мови
на Slovnyk.me
Значення в інших словниках
- дилина — Де́лин, дилин, дили́на: Ди́ля, дили́на: — балка, колода [X] — брус, балка [33] — груба дошка, балка, брус [1;14] — груба дошка, брус (Ів.Фр. Словник з творів Івана Франка
- дилина — ДИЛИ́НА, и, ж., зах. Груба дошка; брус, балка. Дрібчасті перебої скрипки та басолі літали понад людьми і виривалися з клуні вкупі з промінням осіннього пообіднього сонця, що стріляло крізь стіну, де була вийнята одна дилина (Л. Укр., III, 1952, 670). Словник української мови в 11 томах