банда
Банда, -ди
ж.
1) Гурьба, ватага, группа. Драг. 271. Пішли цілою бандою. Шейк.
2) Капелла. Цісарь... сказав їм зробити великий баль, банда їм грала. Гн. І. 161.
Словник української мови ГрінченкаБанда, -ди
ж.
1) Гурьба, ватага, группа. Драг. 271. Пішли цілою бандою. Шейк.
2) Капелла. Цісарь... сказав їм зробити великий баль, банда їм грала. Гн. І. 161.
Словник української мови Грінченка