віко
Віко, -ка
с.
1) Крышка сундука, квашни, бадьи, гроба й пр. Мил. 169. Вас. 150. Зроблю.... на діжку віко. Ном. стр. 295, № 155. Зриваю з труни віко, припав до неї. Г. Барв. 212.
2) Вѣко. МВ. І. 57.
Словник української мови ГрінченкаВіко, -ка
с.
1) Крышка сундука, квашни, бадьи, гроба й пр. Мил. 169. Вас. 150. Зроблю.... на діжку віко. Ном. стр. 295, № 155. Зриваю з труни віко, припав до неї. Г. Барв. 212.
2) Вѣко. МВ. І. 57.
Словник української мови Грінченка