прокаратати
Прокарата́ти, -та́ю, -єш
гл. Прожить. Як довгий вік прокаратаєш. Г.-Арт. (О. 1861. III. 112).
Словник української мови ГрінченкаПрокарата́ти, -та́ю, -єш
гл. Прожить. Як довгий вік прокаратаєш. Г.-Арт. (О. 1861. III. 112).
Словник української мови Грінченка