самоприсуд
Самопри́суд, -ду
м. Право собственнаго суда, самоуправленіе. Під самоприсудом козацьким жити. К. Бай. 63.
Словник української мови ГрінченкаСамопри́суд, -ду
м. Право собственнаго суда, самоуправленіе. Під самоприсудом козацьким жити. К. Бай. 63.
Словник української мови Грінченка