трепетати
Трепета́ти, -чу́, -чеш
гл.
1) Дрожать, содрагаться, трепетать. І вся вселенна трепетала. К. Псал. 176. Легко трепече його серце. Мир. ХРВ. 40.
2) Бояться, трепетать.
Словник української мови ГрінченкаТрепета́ти, -чу́, -чеш
гл.
1) Дрожать, содрагаться, трепетать. І вся вселенна трепетала. К. Псал. 176. Легко трепече його серце. Мир. ХРВ. 40.
2) Бояться, трепетать.
Словник української мови Грінченка