обачити
ОБА́ЧИТИ, чу, чиш, док., кого, що і без прям. дод., заст.
Побачити, помітити.
Чи Чайчиха не обачила – сіла вона собі оддалік. Наша мати сама до неї добралась – сіла (Марко Вовчок).
Словник української мови (СУМ-20)ОБА́ЧИТИ, чу, чиш, док., кого, що і без прям. дод., заст.
Побачити, помітити.
Чи Чайчиха не обачила – сіла вона собі оддалік. Наша мати сама до неї добралась – сіла (Марко Вовчок).
Словник української мови (СУМ-20)